İktisadi düşüncenin bir “üç büyükleri” varsa, onlardan biri John Maynard Keynes’tir, uzmanlar bunda hemfikir (diğerleri, Adam Smith ve Karl Marx). Keynes, üç büyüklerin en “genci”, en moderni. Elinizdeki kitap, bu büyük iktisat düşünürünün 20. yüzyıla damgasını vuran etkisini incelemekle kalmıyor, bu düşünsel mirasın hala güncel olan verimlerini tartışmaya açıyor.
Keynes’in para teorisine bakışı, “istikrarsızlık” meselesinin onun düşüncesinin seyrindeki yeri gibi, iktisatçıları ve iktisat öğrencilerini ilgilendiren teknik konular, sadece meslek erbabına değil genel okura da hitap ederek gözden geçiriliyor kitapta. Onun liberalizm geleneği içindeki konumunun incelenmesi, bizzat bu düşünce geleneğinin tarihi hakkında bir muhasebeye ışık tutuyor. Keynes’in İkinci Dünya Savaşı sonrası yeni düzen arayışındaki etkisini ele almak, aslında o zamandan beri olup biten her şeyi anlamanın anahtarını veriyor. 2008 büyük buhranını, 1929’la da kıyaslayarak, onun teorisi ışığında düşünmek, Keynes’in güncelliğinin etkileyici bir vesilesi.
Derlemenin hoş bir sürprizi, Keynes’in 1920’de Türkçeye çevrilmiş bir kitabını bize hatırlatması: Versay Sulhunun Netayic-i İktisadiyyesi. Bu da, Lozan Antlaşması’yla birlikte, Keynes’in Türkiye’deki düşünsel etkisinin izini sürmek için bir vesile...
Deniz Taner Kılınçoğlu ve Emre Özçelik’in derlediği kitapta Seven Ağır, Gülenay Baş Dinar, Ercan Eren, Ozan İşler, Alp Yücel Kaya, S. Sevinç Orhan, Kaan Öğüt, Eyüp Özveren ve M. Erdem Özgür’ün katkıları yer alıyor.
