"Yakalandığı amansız hastalık nedeniyle 1998'de yitirdiğimiz değerli tarihçi M. Naim Turfan, Osmanlı'nın kuruluşundan Cumhuriyet'e dek belirgin bir devamlılık gösteren 'askeri geleneğin' izini sürüyor.
Naim'in 1998'in Ocak ayındaki zamansız ölümü büyük bir kayıptır. Bu aynı zamanda çalışma alanı için de bir kayıptır... Osmanlı ordusunun siyasal rolü ve Jön Türkler üzerine çarpıcı bir olgunlukta, kolay rastlanmayan bir tarihsel muhakeme gücüyle dikkat çeken çalışmasında, Naim başka tarihçilerin özendiği bir beceriye, tüm dönemi canlandıracak tek bir olayı çekip çıkarma becerisine sahip olduğunu gösteriyor... Bu yılların siyaseti aşırı düzeyde karmaşıktır ve kaynakların kullanılması ve çözümlenmesi zordur... Bu konuda İngilizcede hemen hemen hiçbir şey yoktur, Türkçedekiler de azdır. Olanlar da, Naim'in çalışmasının çözümlemeci karmaşıklığına sahip değildir... Çalışmasının notları yalnızca kullandığı kaynaklara basit göndermeler değil. Notları hiçbir zaman, metinde kullanmadığı malzemeyi kenara sıkıştırmak için değil, başka bir öykü anlatmak, okurun aynı anda birkaç sesi birden dinlemesini sağlamak için kullanıyor... notları çalışmasının kalbi ve ruhu... Tarihçilerin gerçekleri tam olarak yansıtma görevine hep inandı.
Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerindeki ordu ve siyaset hakkında belirleyici niteliğini koruyacak bu önemli çalışmayı geride bıraktığı için ona müteşekkiriz."
-Feroz Ahmad-
