Devşirme Osmanlı paşaları, Karamanoğlu ile çatışmalarında istila edilen şehirlerin esnaf ve zanaatkarlarına zalimce davranarak sürgün ettikleri gibi, genç oğlan ve kızlarını da köle ve cariye yapıyordu. Oysa bunlar Müslümandı. Vezir Mahmut Paşa, Rum Mehmet Paşa, Bulgar Dağı Türkmenlerine yenilince yerine başka bir devşirme olan İshak Paşa tayin edildi. Rum Mehmet’in Konya ve Karaman’da yaptığı zulümlerin aynısını İshak Paşa, Aksaray’da yaptı. Bu zulümler sonunda Karamanoğullarının son kuşağı olan Pir Ahmet ve Kasım Bey devşirme paşalar ile keskin bir mücadeleye girdiler. Pir Ahmet ve Kasım Bey bölgedeki Eşraf ve Türkmen beylerini topladı, onlarla görüştü.
Önce Eşraf konuştu; “Ey! Beyler, bizler sizi sever ve sayarız.
Son zamanlarda Türkmenlerin başına gelen mal, can, ırz ve namus felaketlerini biliyorsunuz. Fakat artık halk bu felaketlerden bıkmıştır. Bunun savaşmaktan başka bir hal yolu yok mudur?”
Bu konuşmaya karşı Karamanoğlu Kasım Bey dedi ki:
‘Bre, Ağalar! Bre Beyler! Düşmana buyurun gelin, malımızı, canımızı, ırzımızı alın diyen biz miyiz? Ayaklar altına alınan, payimal edilen kızlar ve kadınlar arasında bizim kadınlarımız ve kızlarımız yok mu?
Düşman üstümüze gelip toprağımızı işgal ederken, hangi Sultan ellerini bağlayıp oturmuştur? Bu nerede görülmüştür? Biz de vatanını seven sultanların yaptığını yapıyoruz. Mert olan, gaza meydanlarında mertçe savaşırken şehit olur. Biz de son dağımızın başında son nefesimize kadar savaşarak öleceğiz!” Bu çırpınış; son kartalın son uçtuğu, son kanat çırptığı idi!
Bir daha Türkmen’den Bey olmadı. Ortalık devşirmelere kaldı.
Bu kitap Anadolu’nun son Kartalları, Oğuz’un Bayraklı Cengaverleri Karamanoğullarını anlatır.
