Allah Teala insanların dünya ve ahiret saadetini sağlamak üzere Kur'an-ı Kerm’i göndermiştir. Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem ve sahabe, vahiy ortamında yaşadıkları için daha sonraki dönemlerde zorunlu hale gelen tefsir ve usulüne çok fazla ihtiyaç duymamışlardır. Giderek vahyin ilk kaynağından uzaklaşan insanlık vahiy pınarından çıkan bu saf suyu içebilmek için birtakım araçlara ihtiyaç duymuştur. İşte Hicri I. asrın sonlarından başlamak suretiyle bu kaynağı daha iyi anlamak için sayısı binlerle ifade edilen tefsirler telif etmişler, Kuran ilimleri alanında gerek müstakil, gerekse ansiklopedik hüviyette eserler vermişlerdir. Bu alanda XX. yüzyılda yazılmış en önemli kaynaklardan biri de İncelediğiniz tercümesi bulunan Menahilu'l-'İrfan fi 'Ulümi'l-Kuran/Kuran ilimlerine Dair Bilgi Kaynakları adlı eserdir. Eser, ZerkeşVnin el-Burhan fi Ulümi'l-Kuran ve Suyutinin el-İtkan fi Ulümil-Kuran adlı eserlerinden sonra bu sahada önemli bir yere sahip olmuştur. Ancak müellifin, içinde yaşadığı şartlara çözüm bulmak ve İslâm'ın ilk kaynağı Kur an-ı Kerime yapılan itirazlara cevap vermek adına gösterdiği gayret, eseri benzerlerine göre daha ön plana çıkarmıştır. Yıllardır İlahiyat Fakülteleri ile diğer dini tedrisat yapan kurumlarda okutulmasına ve başucu kaynakları arasında yer almasına rağmen bu eserin tercüme edilmesi ancak bu güne nasip olmuştur.
Okunup incelendiği zaman görüleceği üzere eser sadece kendi alanında yazılmış klasik bilgi veren bir kaynak olmaktan ziyade İslâm'ın ilk kaynağı Kur’an'ı çeşitli yönleriyle ve akla gelebilecek bütün ayrıntılarıyla anlatan, Kuran-ı Kerîm'in mu'ciz bir hidayet rehberi olduğunu haykıran enfes ve doyurucu bir kitaptır.
