Manevi Yolun Başlangıcı ve Sonu

İmam-ı Ahmed Rabbani hazretleri, Hindistan'da yetişen en büyük veli ve alim. Ariflerin ışığı, velilerin önderi, islam'ın bekçisi, müslümanların baş tacı, müceddid, müctehid ve İslam alimlerinin gözbebeğidir. Silsile-i aliyyenin yirmi üçüncüsüdür.

1563 yılında Hindistan'ın Serhend (Sihrind) şehrinde doğdu. İmam-ı Rabbani ismiyle tanınmıştır. İmam-ı Rabbani, Rabbani filim demek olup, kendisine ilim ve hikmet verilmiş, ilmi ile amel eden, ilim ve amel bakımından eksiksiz ve kamil, olgun alim demektir. Hicri ikinci bin yılın müceddidi (yenileyicisi) olmasından dolayı Müceddid-i elf-i sani, ahkanı-ı İslamiye ile tasavvufu birleştirmesi sebebiyle Sıla ismi verilmiştir. Hazret-i Ömer'in soyundan olduğu için de oraya nisbetle, Serhendi denilmiştir. Bütün bu vasıtlarlyla birlikte ismi, imam-ı Rabbani Müceddid-i elf-i sani Şeyh Ahmed-i Faruki Serhendi'dir. Babası ve dedelerinin hepsi, zamanlarının büyük alimleri, salih ve faziletli kimseleri idile .Babası Abdülehad Efendi din ve fen ilimlerinde yetişmiş, ve en son mertebeye ulaşmıştı.