Ne zaman bir bütün oldu yıllardır içimde biriktirdiğim sözcükler bilemiyorum ama bildiğim bir şey var. Hiç üşenmeden, hiç sıkılmadan her zaman büyük bir hevesle yazadurdum sözlerimi. Hayatın satır aralarında olanlara öylesine hayranım ki, soğuktan herkes evine gitmek için acele ederken ben gece yağan karın kaç çocuğu ya da çocuk kalabileni sevindirdiğini düşünüyorum.
İnsanlar şaşırıyorlar. Bana nasıl olup da bir mühendisin bir kitap yazabileceğini ya da film çekebileceğini soruyorlar. Evet, ben bir mühendisim ama uzun zamandır biriktiyorum sözlerimi. Bazen kısa filmlerle bazen öykülerle duyuyorsunuz onları. Bu sefer ise bizi soğuktan koruyan mavi çizgili atkımın sıcaklığında bir kitaptan sessizce gülümsüyorlar bize. Umarım bu kitabı okurken, onun her kelimesini yazarken duyduğum mut-luluk sizi de sarar sıcaklığıyla.
Emrah Özdemir
emrahozdemir@filmizi.org / http://filmizi.org
***
Bu kitabı yazarken yanımda olan anne ve babama, ablama ve enişteme, gelişiyle bizi onurlandıracak olan sevgili yeğenime, fikirleri ile beni cesaretlendiren Serap ÖKSÜZ’e, aramızda binlerce kilometre varken her za-man yanıbaşımda hissettiğim Jale ŞAHİN’e, bir sessiz-likte uzaklarda beliriveren Seda ÜNAL’a, masumiyetin ve saf sevginin ne demek olduğunu bana hatırlatan kuzenlerim Çağlar, Çağdaş ve Batuhan YILDIZ’a ve hayatı bana kolaylaştıran bütün sevdiklerime teşekkür ederim.
Emrah ÖZDEMİR
