Mecma’l-Enhûr; Damad Efendi lakaplı, Şeyhîzâde diye meşhur, Abdurrahman b. Muhammed b. Süleyman el-Gelibolî tarafından, İbrahim el-Halebî’nin Mülteka’l-Ebhur adlı eserine yapılmış geleneksel bir şerh çalışmasıdır. Müellifinin lakabına nispetle Damad diye meşhur olan ve Mültekâ’nın en yaygın şerhlerinden kabul edilen Mecmau’l-Enhur’un bu baskısında, ilk defa müellif hattı esas alınmakla birlikte haşiye tarafında bulunan müellifin notları da dipnotlara eklenmiştir. Nassın ispatı hususunda ayrıca yardımcı nüsha olarak dört ayrı yazma eser nüshasından da istifade edilmiştir. Bununla birlikte hicri 1305 tarihli Osmanlı taş baskısı ile karşılaştırmalar da yapılmıştır.
Şerh içindeki Mülteka metni de müellif kaydı bulunan 653 numaralı Köprülü nüshasıyla karşılaştırılıp ortaya çıkan farklılıklara dipnotlarda temas edilmiştir. Müellifin yaptığı nakillerde zikrettiği kaynaklara matbu veya mahtut olarak ulaşım sağlanmış ve tespit edilen nakillerin yerleri dipnotlarda belirtilmiştir. Yer yer bazı meselelerde tahkikler sunulmuştur. Konular arasına bütünlük sağlayan yerlerde ara başlıklar atılarak konu dağılımında kontrol sağlanmaya çalışılmıştır. Hadis tahriçleri yapılmış ve müellifin temas etmediği bazı garip kelimelerin lügat açıklamalarına da yer verilmiştir. Kelimeler sadece doğru okumayı kolaylaştıracak ve anlamayı daha iyi sağlayacak şekilde harekelendirilmiştir.
