Tu¨rkçeye ilk kez tercu¨me edilen Mukaddes İlmin Sembolleri, René Guénon’un 1925 ile 1950 seneleri arasında kadim semboller u¨zerine çeşitli dergiler için kaleme aldığı makalelerinin, Guénon’un vefatından sonra Michel (Mustafa) Valsan tarafından bir araya getirilmesiyle 1962 senesinde yayımlandı. Çeşitli başlıklar altında derlenen bu 75 makale ile Guénon, genel anlamda sembolizmin mahiyetine ilişkin notlarını ve modern du¨nyaya dair eleştirilerini dile getirmenin yanı sıra, esasen farklı geleneklerin sembolleri arasındaki irtibata dikkat çekmekte ve sembolizm u¨zerine kendisinden sonra kaleme alınan birçok temel esere de öncu¨lu¨k etmektedir.
Sembolizm söz konusu olduğunda niçin (alenen veya gizliden gizliye) du¨şmanca bir tavırla karşılaşıyoruz? Çu¨nku¨ sembolizm modern zihinlerin elbette bu¨tu¨nu¨yle yabancılaştıkları bir ifade bi imidir ve insan anlamadığı şeye doğal olarak kuşkuyla yaklaşır. Sembolizm, yu¨ksek du¨zeyli dinî ve metafizik hakikatlerin, yani modern aklın itelediği veya ihmal ettiği şeylerin öğrenilmesi için en uygun araçtır. Sembolizm, usçuluğun tam karşıtıdır ve sembolizme du¨şman olanlar da, kimileri bunun farkında olmasa dahi, hakiki usçulardır. Bizim kanaatimize gelince, eğer sembolizm bugu¨n anlaşılmıyorsa, biz bunu sembolizmde ısrarcı olmak için fazladan bir sebep olarak göru¨yoruz. Bu bakımdan geleneksel sembollerin hakiki anlamlarını mu¨mku¨n olduğunca eksiksiz biçimde şerh etmek, bu sembolleri birtakım dokunaklı ve teşvik edici vaazların konusu yapmak yerine (çu¨nku¨ zaten bu tu¨r vaazlar için sembolizm bu¨tu¨nu¨yle gereksizdir), onlara entelektu¨el/irfani du¨zeylerini geri kazandırmakta ısrarcı olmak gerekir.
