Bu kitaba adını veren Yeryüzü Cehennemi nitelemesi, her şeyden önce, tasarlanan uluslar arası kamu düzeninin oluşumundaki zafiyetin bir sonucudur. Kitabın aynı balığı taşıyan ilk bölümünde yer verilen yazıların ana teması da bu: birey ve idare arasındaki mesafenin, bireyi ezmeye yönelik bir biçimde daraltıldığı yeryüzündeki değişik örneklerin tahlili...
Uluslararası kamu düzeninin belirlenmesinde hukuki altyapının işlevini etkili kılmaya çalışmak, elbette önemlidir. Ama bu hukuki gelişme, aynı zamanda, uluslar arası temelde yeni ahlaki referansların da söz konusu olduğu anlamına mı geliyor?
Nobel Barış Ödülü’ne de layık bulunan Kofi Annan’ın, adeta gözyaşları içinde açıkladığı izlenimi veren Ruanda soykırımı konusunda günah çıkarması; Hutular ve Tutsiler; Sırp milislerince katledilecek Bosna’nın Srebrenica halkının sıraya dizilmesine yardımcı olan Birleşmiş Milletler koruma gücü askerleri; ırkı yüzünden kaybettiği gençliğinden duyduğu hüznü ifade eden Makedonyalı yaşlı Roman; Kosovalılar; hesap verirken siyah giymemenin erdeme dönüşmesine çabalayan Amerikalı polisler ve öldürdükleri siya Afrikalılar; onların İstanbul’daki ırkdaşları; holiganlar; Batı Afrika’nın köle çocukları; onların yetiştirdiği kakaodan yapılan çikolatayı yiyen Batılı çocuklar; bütün mülteciler; azınlıklar ve oğunluklar; Iraklı Araplar ve Kürtler; Filistinliler; İsrail vatandaşı olan ve olmayan Yahudiler; Çeçenler ve Ruslar. 11 Eylül’den sonra, Amerikalılar ve Amerikalı Araplar bu soruyu nasıl cevaplar?
