Bir Hollanda kasabasının dar çevresinde geçen çocukluk, hayvanlara yönelik ilgi, doğaya dokunma ve onun bir parçası olabilme ihtimali, katı Kalvinist bir baba, kardeşler, İkinci Savaş, işgal yılları, yitirilen bir ağabey, coşkun, çapaklarından arındırılarak gerçekleştirilmiş ve standart yazımın ötelerine taşınarak orada inşa edilmiş bir dil... Oegstgeest’e Dönüş, Hollanda edebiyatının önemli isimlerinden Jan Wolkers’ın kuşkusuz en seçkin kitaplarından. Yıllar sonra ziyaret edilen kasaba imgesi, yıllar sonra yeniden içine adım atılan çocukluk imgesiyle karışıyor. Böylece bütün bir çocukluk doğal çevreni içinde, bir aileyle, bir kasabayla, evlerin içine, insanların içine kadar sokularak, doğanın evcilleştirilemeyen yapısına sızarak bambaşka lezzetlerle yeni bir bilgi biçimine dönüşüyor; dirimle dolu, muhalif, kurmaca olmayan bir yapıya doğru evrilerek yükseliyor. Dilse, çoğalarak ve artarak yükseliyor, yaşanan her şeyi sarmalıyor, kapsıyor, yer yer patlayan imgelerle verili algıyı aşıyor ve yeni ve dirimsel bir düzlem yaratıyor. Dinsel dogmalara karşı tüm doluluk, beklenmediklik ve sürprizli dokusuyla doğa konuşuyor, hem de yüksek sesle. Baskı ve dar kafalılığa karşı zapt edilemez bir ruh, ta çocukluk yıllarından isyan ediyor; kendi bulduğu, kendi bildiği gereçleri kullanarak ve sırtını doğaya vererek. Acı otların ve kokulu tozların, bereketli çamurun ve öpülen kurbağanın, uzun saçlı ağacın ve ıslak rüzgârın beslediği çocukluk, derin ve açımlayıcı bir dille, bir Hollanda kasabasının atmosferi içinde yeniden örülüyor kitap boyu... Yaşama tutkuyla bağlı olanlara ve onu savunanlara öneriyoruz bu diri yapıtı...
