Tarihi olaylar hakkında doğru bilgi edinmek ancak o dönemden kalan ve olaya tanıklık edebilecek belge ve bulguların değerlendirilmesi ile mümkündür. Genel tarih yazımında herhangi bir olay veya konu hakkında sağlıklı ve tarafsız bir yargıya ulaşabilmek için olayların üzerinden belli bir sürenin geçmesi beklenirken, askerî tarihte olanaklar el veriyorsa olayın yaşanırken kaleme alınması idealdir. 1897 Osmanlı-Yunan Savaşı sırasında Yunan Hududu Genel Komutanlığı bünyesinde görev yapan Kurmay Yüzbaşı Osman Senaî Bey, üzerinde çok sayıda tartışma ve eleştiriler yapılan bu savaşı yakından görme, takip etme ve yazma fırsatını elde etmiştir. Osman Senaî Bey, “Osmanlı-Yunan Seferi Dömeke Meydan Muharebesi” isimli eserini hangi şartlar altında ve niçin kaleme aldığını şu sözlerle ifade etmektedir:
“Dömeke Meydan Muharebesi, Osmanlı-Yunan Seferi’nin en son ve en kanlı bir perdesini teşkil eder. Seferin bilhassa şu devri, en çok incelenmeye değer olduğu için savaş sırasında ‘Dömeke Meydan Muharebesi’ namıyla ufacık bir eser yazmağa karar vermiştim. Muzaffer bir ordunun askeri harekâtına fiilen ve kılıçla iştirak etmiş olmak, bence ne büyük bahtiyarlık ise kalemle ve fikren onun başarısı üzerine bir iki söz söylemek, yine o derece büyük bir şeref ve saadettir.”
Yunanistan, bağımsızlığını elde ettiği tarihten itibaren “Megali idea” doğrultusunda genişlemeyi esas alan bir dış politika izlemiştir. Söz konusu politika, XIX. yüzyılın sonlarına doğru iki ülkeyi karşı karşıya getirmiş ve “Osmanlı-Yunan Savaşı” başlamıştır. Bu savaşın en son ve en kanlı perdesini ise “Dömeke Meydan Muharebesi” teşkil etmektedir. 17-20 Mayıs 1897 tarihleri arasında gerçekleşen bu muharebede Yunan ordusu ağır bir şekilde yenilgiye uğratılmış ve Atina yolu Osmanlıya açılmıştır. Elde edilen bu zaferle 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı’nda kaybedilen askeri itibar azda olsa telafi edilmiş, Avrupalı devletler nezdinde ki “Hasta Adam” imajı kısmen de olsa silinmiştir.
