Öteki Ses

 İnsanlık tarihi bir yanıyla da formu¨le dönu¨şenlerin, eskiyen biçimlerin, yaşlı tekliflerin, hareketsizlerin ve sonunda da çoğunluğun “popu¨ler olanla” el sıkışmasının tarihidir.

“Bir biçim eskidiğinde ya da sadece bir formu¨le dönu¨ştu¨ğu¨nde şair yenisini oluşturmalı” diyen çağdaş edebiyatın en önemli isimlerinden Octavio Paz, Öteki Ses’te Antik Çağ’dan bugu¨ne destanların, anlatıların, devrimlerin, savaşların, yanlış anlaşılmaların, bu¨yu¨k buluşların sonunda “modern insanın” yaşantısının, du¨şu¨ncesinin, hayallerinin bir formu¨le dönu¨ştu¨ğu¨nu¨ söylu¨yor. Paz, modern insanın içine du¨ştu¨ğu¨ bu tek du¨zeliğin, aynılığın içinden kurtuluşun mu¨mku¨n olup olmadığını şiir ve edebiyat tarihini merkezde tutan bir okumayla cevaplıyor.

“Şimdi’nin baskınlığı geçmişle bağlarımızı zayıflatıyor. Basın, televizyon ve reklamlar şu dakikada Patagonya’da, Sibirya’da ve bizimkine komşu semtte olup bitenlerin gu¨nlu¨k imajlarını sunuyor bize. Hiç durmadan parıldayan ve bize su¨rekli hızlanma duygusu veren bir şimdiye gömu¨ldu¨k. Ama bir yere gidiyor muyuz gerçekten? Yoksa hep aynı yerde mi dönu¨p duruyoruz?”