Peki!

“Peki!” der gider,
“Peki!” der susar,
“Peki!” der seversin ya da bazen vazgeçersin...

Ben vazgeçmezdim sevseydin, gitmezdim biraz değer verseydin.

Biliyorsun, bütün bir ömür beklerdim ama ben, senin beni unutmanı yenemedim.

Sana ihtiyacım vardı, sen yoktun.

Bağışla beni, ben artık çok yoruldum.

Sabahları seninle uyanmak istiyordum ama artık görüyorum sen istemiyorsun.

Ve anlıyorum, artık içinde benim olduğum, benim olduğun hayaller de kurmuyorsun.

Senden vazgeçmem için her şeyi yaptın.

Beni çok üzdün, üzüyorsun!

Peki, istediğin gibi olsun.