İnsan varlığının dayanılmaz öyküsünü etrafındaki diğer canlı ve nesnelere aktardıkça kendifarkındalığını kavrar. Bu kavrayış özünde insanın bilinçlenmesi, bilinçlendikçe ise sürekli “oluş” ve “oluşuş cesareti” göstermesini gerekli kılar. Çünkü “olmak” demek kişinin kendi varlığını ve yaratıcığı değerleri açımlamak demektir.
İnsanın yaşama dair tavrını,yaratıcı bir duyuş ve duruşla ortaya koyduğu alanlardan biri de hiç kuşkusuz edebiyattır. Edebi evrende insanın yaşama reflekslerini farklı anlatım yöntemlerine başvurarak kurgulayıp ortaya koyan en önemli türlerden biri de romandır. Romanın insana dair durum ve şeyleri anlatması, her insanın bir karakter olmasındandır. Nitekim her insanın hayatı bir romandır ve yine o romanınbaşkarakteri de kendisidir. Bu bakımdan romanda en önemli yapı unsurlarından biri de kişiler-kahramanlardır. Roman kahramanları gerçek dünyadan ödünçlenerek “fictif” dünyaya taşınan entrik kurgu ve dramatik aksiyona yön verentemel unsurdur. Romanda yer alan kişilerin üstlendiği görev ve ortaya koyduğu eylemler,onların anlatı içindeki fonksiyonlarını gösterir.
Bu çalışmada Türk romanlarında yer alan kişiler,anlatı içerisinde üstlendikleri işlevlere göre;başkişi, başkahraman, kurucu tematik güç ve birinci dereceden kahramanlar; norm karakter, yardımcı kişiler ve ikinci derece roman kişiler; kart karakter, yıkıcı hasım güç; fon ve figüratif karakter olmak üzere fiziki, psikolojik ve sosyolojik açıdan derinlemesine incelendi.
Nitekim insan kendi biricik öyküsünü kurguladığı sürece roman hep var olacak, roman var olduğu sürece ise anlatı kişileri kurgusal evrende kendi biricik yaşamlarını sergilemeye devam edecek…
