Bugün 14 Şubat 2022 Pazartesi, İstanbul’dayım. Dünya Başkenti İstanbul’da! Hani Ünlü Fransız İmparatoru Napolyon Bonapart’ ın “Dünya Tek Devlet Olsa İstanbul Başkent Olurdu” dediği İstanbul. Tam 36 yıldır İstanbul’da yaşıyorum. Ama şu an gelmiş gibiyim İstanbul’a! İstanbul’da her an, yeni bir an. Burada zaman hiç eskimiyor!
“Ben”- bu kitabın yazarı - Vesile Bolaç hatırlayacağınız gibi, 1 Mart 1947 Silifke doğumluyum. 17 yaşına kadar Silifke’de yaşadım. İlk ve orta eğitimimi orada tamamladım. Yedi yıllık Üniversite ve sonrasındaki sekiz yıllık ihtisas eğitimini ise Ankara’da yaptım.
Lisede okurken askerlik dersimize giren Albay; İsviçre’de asker olmadığını, savunma ve asayişin polisler tarafından sağlandığını anlatmıştı. Bu habere çok şaşırmıştım. Annemin babası, annem üç yaşında iken, Çanakkale savaşında şehit olmuş. Bu yüzden annem babasını biz de dedemizi hiç görmedik, göremedik.
O zamandan beri Dünya’nın tek devlet olacağını - çünkü Dünya tekti! Tıpkı İsviçre’ nin de tek olduğu gibi - dolayısıyla savaşların Dünya’dan kalkacağını biliyordum. Çünkü bu bir gerçekti. İki yıl önce Covit-19 tüm dünyaya yayılıp da insanları, insanlığı çaresiz bıraktığında, herkes kendi yalnızlığına çekilmek zorunda kaldı. Tüm insanların tek ve ortak bir tek sorunu vardı o da bu amansız hastalığa çare bulunmasıydı!
Bir anda tüm dünya tek devlet haline gelmişti. Sağlıklı ve huzurlu yaşamak her aklı başındaki yetişkin insanın tek dileğiydi artık. Son iki yıl içinde de değişen bir şey olmadı. Tam tersine, covit-19, mutasyonlara uğrayarak daha da hızlı yayıldı ve hala da yayılıyor.
Hakikat şu ki “Gerçekleri görmek için; saf algı, saf zekâ ve sonsuz güven gerekir”. Bakmak, görmek ve anlamak, hiç seçim yapmadan, yargılamadan; kınamadan ya da onaylamadan!
