Son 20 yılda internet ve diğer iletişim araçlarının yaygınlaşıp gelişmesi, işletme yönetim biçimlerinde önemli değişimlere yol açmaya başlamıştır. İşletmeler ve diğer organizasyonlar, teknolojinin her türlü olanaklarını kullanarak gelişme yoluna gitmişler, bazı işletmeler, bir bölümlerini sanal hale getirip çalışmalarını sürdürme yolunu tercih ederken, bazıları da işletmenin tamamını sanal ortama taşıma yolunu seçmişlerdir.Özellikle geleneksel organizasyonlarda görülmeyen bazı parametre ve değişkenlerin işletmeyi etkilemesi sonucu, işletme kültürü, sanal organizasyonlara uyum sağlayacak biçimde dönüşmüştür.Sanal organizasyonlar yapısal olarak, iletişim yoğun işletmeler olmaları nedeniyle, sürekli değişen ve gelişen bir teknolojik ortama uyum sağlayabilecek esneklik ve kapasite ile çalışmak durumundadırlar. Sanal organizasyonların, teknik becerilere sahip yöneticiler gerektirmesi, geleneksel işletmelere oranla zaman ve mekan kısıtlarının olmayışı, koordinasyon üzerine kurulu bir yönetim anlayışı, rekabetin biçim değiştirmesi bu organizasyonların belirgin özellikleridir. Uzaktan çalışmanın getirdiği olumlu ve olumsuz özellikler bu organizasyonları etkilemektedir.Mekan olarak dağınık bir organizasyon yapısına sahip olan sanal organizasyonlar, güven unsuru konusunda çok daha fazla çaba harcamak durumundadırlar. Çünkü güveni pekiştirmek için gerekli araçların çoğu ellerinde yoktur. Bilgi güvenliği, öteden beri işletmelerin sorunu olmakla beraber, sanal işletmelerde, bilginin oluşturulması, taşınması, kopyalanması ve çoğaltılmasının kolaylaşmasıyla birlikte, geleneksel organizasyonlarla kıyaslanmayacak oranda ön plana çıkmıştır. Sanal organizasyonlar kısa aralıklarla yenilik yapma zorunluluğu içindedirler. Çünkü sanal ortamlarda tüm değerler, ürünler ve servisler kısa zamanda tüketilmektedir.Sanal organizasyonda, çevre unsuru, izlenmesi güç bir biçimde değişken ve gelişmeye açıktır. Dolayısıyla bir sanal organizasyon yöneticisi çevreye uyum için özel bir çaba harcamalıdır.
