Yemen'de, Filistin'de, Sarıkamış'ta, Hicaz'da, Çanakkale'de, Kur¬tuluş Savaşının içerisinde yer alan muharebelerde, Kore'de, Kıb¬rıs'ta binlerce Çankırılı şehit oldu, binlercesi sakat kaldı. Buraya hangi binleri sığdırmak mümkün olabilir ki. Sadece benim ailemden bildiğim bir Yemen, bir Çanakkale şehidi, bir Kore, bir Kıbrıs gazisi var.
Ailesinde şehidi, gazisi olmayan Çankırılı var mıdır acaba? Memleket aşkına vatan sevdasına ölümüne koşan ve buna rağmen günümüzde bu kadar ihmal edilmiş başka bir şehir var mıdır acaba?
Çankırı ve Çankırılı, onlarca yıldır hep vermiştir ülkesine.
Evlatlarını kurban vermiştir vatana,
Evindeki yorganını, yatağını, ayağındaki çorabı, çarığı vermiştir.
Gazi maaşı bağlanmasını haramdır, ayıptır diye kabul etmemiş¬tir Çankırılı.
Hudut boyunda olmamasına rağmen bir serhat şehridir, asker memleketidir Çankırı.
Başkentin yanı başında olmasına rağmen hep öksüzdür Çankırı verdiklerine karşılık.
Elbette bir karşılık bekleyerek yapma m ıştır bunu. Ama Milli Mücadele'de ve son 40 yıldır yaşadığımız terörle mücadelede verdiği şehit sayısı, nüfus yoğunluğuna göre hep ilk üç şehir içindedir.
Bu kadar ihmal edilmeyi hiç hak etmemiştir Çankırı. Kalkınmada 5'nci öncelikli ildir ama Ankara sadece 100 Km uzaktadır. Gönüle gir¬meyince 1 metre bile uzaktır aslında.
Milli Mücadele yıllarında, tam ortada, kilit ve kavşak şehirdir ama barış zamanı hep etrafından dolanmıştıryollar. O günlerin İstik¬lal yolu, Çankırı'ya bugünlerde istikbal yolu olamamıştır. İstikbalini hep gurbet ellerde aramıştır Çankırılı.
Çankırı halkının fedakârlığını okurken bu kadar öksüz bırakılması¬na eminim sîzlerde kızacaksınız.
