1980‘lerde, 1990‘larda ve şimdi, 2000‘lerde, gerçekte bütün tipik özelliklerinin sergilendiği, temel bir aşırı-üretim kriziyle karşı karşıyayız. Gelirler, yüksek likiditeye ve spekülatif tasarruflara sahip olan gruplarla sınıfların lehinde yeniden dağıtılmış durumda; zaten bu yüzden, gelirler tekrar efektif talep biçiminde dolaşıma girmiyor da spekülasyona akıyor, mütemadiyen patlayıp duran balonlar yaratıyor. "Halihazırda çok şey, dünya çapında hegemon güç olarak ABD‘nin değişen sürece, kendi gerilemesine uyum sağlamayı kabullenip kabullenmeyeceğine bağlı. Bush yönetiminin büyük bir gücün intiharını andıran ‘Yeni Amerikan Yüzyılı‘ projesi, bu gerilemenin kabullenilmediğinin göstergesiydi. Sonuçları da felaket oldu. Obama eğer bu gerileme eğilimini tersine çevirebileceğini düşünüyorsa son derece nahoş sürprizler yaşar. Obama‘nın bütün yapabileceği, bu gerilemeyi akıllıca idare etmek olabilir. Fakat onun Afganistan‘a müdahale ederek gerginliği tırmandırma yolunu seçmesi tam anlamıyla kaygı vericidir." "Eğer dünyada yeni hegemonik güç Çin olacaksa, kendisinden önce aynı konuma gelmiş diğer ülkelere kıyasla çok farklı yollarla hegemon olacaktır. Askeri güç kültürel ve ekonomik güç -özellikle ekonomik güç- karşısında çok daha az önem taşıyacaktır. Çinliler daha önceleri ABD, Britanya ya da Hollanda‘nın yaptıklarına kıyasla çok daha fazla ekonomi kartını masaya sürmek durumunda kalacaklardır."
