Seyahatin tarihi, merak ve hesap kitapla başladı. Bir zaman geldi, tacirler dünyada daha başka insanların, ama en önemlisi, başka hazinelerin bulunduğunu fark etiler. Tekerleğin icadıyla, ilk büyük keşif yolculuklarına çıkılmaya başlandı. Coğrafya bilgilerini sistematik bir hale getiren Yunanlılar bir dünya tasviri yaratırken, Romalılar seyahate profesyonel bir nitelik kazandırdı. Ortaçağın daracık bozuk yollarını, hacılar, tacirler, hokabazlar, trubadurla, şövalyeler dolduruyordu. Rönesans döneminin büyük gezginlerinden sonra, zengin beyefendiler de grand tour'a çıkmaya başladılar. İtalya ve Paris "sosyete dünyasının" buluşma yeri haline geldi. Fakat yüz yıl sonra kentlerden kaçmaya, İsviçre dağlarına akın etmeye başladı insanlar. Buharlı gemi ve tren icat edilip de bambaşka bir zaman-mekan duygusu ortaya çıktığında, çiçekleri ve antik kalıntıları okşayan kaç romantik ruh kalmıştı ki? Nihayet 19. yüzyılın sonlarına doğru ilk otomobillerin motor sesi yollarda yankılanmaya başladı. İnsanlar artık "seyahat etmek" için değil, bir yerlere "ulaşmak" için çıkıyordu yola. Ya bugün? Turizmin sunduğu olanaklar saymakla bitmez. Arap seyyah İbni Battuta'nın Hindistan ve Çin'e gitmek için tam çeyrek yüzyıla ihtiyacı vardı. Oysa biz, uçaktan inme vakti gelmeden yemeğimizi bitirelim diye acele ediyoruz. Koltuğumuzdan kalkma zahmetine bile girmeden, İnternet'te küçük bir dünya turu atabiliyoruz. Amerika'daki bir şirket ay yolculuğu için rezervasyon yapmaya başladı bile...
