�Evrensel düzeyde rasyonel bir mutabakatın mümkün olduğuna dair inancın demokratik düşünceyi yanlış yola saptırdığını düşünüyorum. Demokrasi kuramcılarının ve siyasetçilerin görevi, sözde ‘yansız’ yöntemlere başvurarak tüm çıkar ve değer çatışmalarını uzlaştıracağı düşünülen kurumlar tasarlamaya çalışmak yerine, farklı hegemonik politik projelerle yüzleşebilmeyi sağlayacak biçimde kamusal alanı canlı bir ‘agonistik’ mücadeleye açmak olmalı. Bu, bana göre, demokrasinin etkili bir biçimde işleyebilmesinin olmazsa olmazıdır.� Siyasal Üzerine bir tartışma kitabı. Radikal eleştirileriyle tanıdığımız Chantal Mouffe, bir kez daha, pek çok liberal metin ve düşünürle didişerek, kavgasını sürdürüyor. Zihin açıcı ve kışkırtıcı bir dille, liberal demokrasiye inanmadığını, onun evrensellik vizyonunun ve rasyonel mutabakat düşüncesinin imkânsızlığını vurguluyor. �Partizansız demokrasi�, �diyalojik demokrasi�, �iyi yönetişim�, �küresel sivil toplum�, �mutlak demokrasi� gibi nitelemelerin, �siyasal�ı kuran antagonistik boyutu kabule yanaşmayan anti-politik vizyonu yansıttığını savunuyor. Chantal Mouffe, başka bir şey söylüyor; sağ-sol ya da doğru-yanlış arasındaki uzlaşmanın kavramsal olarak kusurlu olduğunu, biz/onlar ayrımının aşılacağı bir dünyaya duyulan özlemin hatalı öncüllere dayandığını iddia ediyor. Siyasal Üzerine, ilginç ve ezber bozan bir kitap...
