Ticari hayatta işletmelerin birbiriyle bağlantılı iki önemli amacı vardır. Bunlar, satışların arttırılması ve kar elde edilmesidir. Ancak bunun için kamuoyu ve hedef kitlede işletmenin aynı sektördeki rakip işletmeler arasından sıyrılarak ne kadar farklı ve iyi olduğu fikrini benimsetmesi gerekmektedir. Dolayısıyla, ticari faaliyetlerin sürdürülebilmesi için iletişim fonksiyonuna sahip araçlar hayati önem arz etmektedir. Özellikle 1970'li ve 1980'li yıllarda sponsorluk, uygulamada işletmeler tarafından özgün bir iletişim aracı olarak kullanılmaya başlanmıştır. Sponsorluk, hedef kitlelerin ilgisini çekebilmek için işletmeler tarafından çeşitli alanlarda kullanılsa da, antik çağlardan itibaren özellikle sportif aktivitelerde ön plana çıkmıştır. Günümüzde ise, dünyada önde gelen spor organizasyonları, büyük kitlelerin takip ettikleri yıldızlaşmış sporcular veya popüler spor takımları, sponsorluk anlaşmalarıyla azımsanmayacak düzeyde büyük kazanımlar elde etmektedir. Bu yönde sözleşmeler hukukunda sponsorluk ve özellikle spor sponsorluğu sözleşmesi, gerek ekonomik önemi, gerekse tarafların aralarındaki hukuki menfaat ilişkisinin karmaşıklığı ve eşsiz niteliği nedeniyle incelenmeye değer bir konu olarak göze çarpmaktadır. Karşılaştırılmalı hukuk alanında yaklaşık otuz yıldan beri inceleme konusu yapılan sponsorluk sözleşmeleri hakkında, Türk hukukunda 2000'li yıllarla birlikte çeşitli çalışmalar yapılmaya başlanmıştır. Elinizdeki çalışma, spor sponsorluğu sözleşmesinin hukuki özelliklerini, niteliğini, tarafların hak ve borçlarını inceleyerek sözleşmeler hukukundaki yerinin belirlenmesini amaçlamaktadır
