Tahkimin Türkiye'de gelişimi ve yaygınlaşması ile birlikte, alana dair akademik çalışmalar da hızla artmaktadır. Bu çalışma da tahkimin ve uygulamasının Türkiye'de nitelik bakımından gelişmesi hedeflenerek hazırlanmıştır. Türk Tahkim Hukukuna ilişkin hem 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu hem de 4686 sayılı Milletlerarası Tahkim Kanununda "hakem kararı" ve "kısmi karar" kavramları yer almakta ve hakem kararının şekli ve içeriğine ilişkin sınırlı hükümler bulunmakta, ancak bu kavramların tanımı bulunmamaktadır. Tahkim uygulamasında ise kararlar usuli karar, geçici hukuki koruma kararı, ara karar, kısmi karar, geçici karar ve nihai hakem kararı gibi çok çeşitli şekilde adlandırılmaktadır. Kimi halde ara karar olarak adlandırılan kararlar içerik ve nitelik olarak nihai karar olabilmekte, bu ise hakemin davadan el çekmesini gerektirirken, yargılamaya devam edilmesi nedeniyle kararın iptal edilmesi veya icrasının engellenmesi gibi durumlar doğurmaktadır. Bu nedenle, karşılaşılan hakem kararlarının tasnif edilmesi ve tanımlanması ihtiyacı bulunmaktaydı. Konuyla ilgili Türk hukukunda yazılmış az sayıdaki kaynaklar yanında, uluslararası uygulama ve doktrinin incelenmesi ve değerlendirilmesi gerekiyordu. Eserde başta Almanya ve İsviçre, ABD, İngiltere, Singapur, Fransa ve daha bir çok ülkeye ait hukuk, milletlerarası anlaşmalar ve önde gelen birçok kurumsal tahkim kuralları incelenmiş ve hukukumuz bakımından sonuçlar çıkarılmaya çalışılmıştır.
