Bu araştırmada mevsimlik tarım işçiliği, aileler ve çocuk işçiler açısından ele alınmış ve araştırma alanı olarak Adana ili seçilmiştir.
Araştırma beş ana bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde mevsimlik tarım işçiliği ve göç ile ilgili gerekli açıklamalar yapılmış ve konunun önemi vurgulanmıştır. İkinci bölümde yerli ve yabancı literatür özeti verilmiş; üçüncü bölümde ise materyal ve yöntem açıklanmıştır. Araştırmada temel veri toplama aracı olarak mevsimlik işçilerle yapılan bireysel görüşmeler kullanılmıştır. Çalışmanın dördüncü bölümünde araştırma bulguları ve tartışma yer almıştır. Bu bölümde detaylı olarak, mevsimlik işçilerin yerleşim alanları, sosyo-demografik yapıları, yaşam koşulları (beslenme, barınma, ulaşım, sağlık vb.), çalışma koşulları, ekonomik yapıları, toplumsal ilişkileri ve cinsiyet rolleri ile ilgili düşünceleri incelenmiştir. Ayrıca mevsimlik işçiliğin yapısı ve işçilerin mevsimlik işçilikten beklentileri de ele alınmıştır. Mevsimlik tarım işçiliğinin giderek artan şekilde çocuklar tarafından yapılan bir işe dönüşmesi nedeniyle araştırmada çocuk işçiler de detaylı olarak incelenmiştir. Bu amaçla çocuk işçilerle ilgili olarak eğitim durumları ve yasal düzenlemeler, çalışma koşulları ve yasal düzenlemeler ile çalışma ve eğitimden yoksun kalma sonucu oluşan çocuk istismarı incelenmiştir. Araştırmanın beşinci ve son bölümünde sonuç ve önerilere yer verilmiş; öneriler ekonomik ve toplumsal olmak üzere iki başlıkta ele alınmış ve mevsimlik işçilik açısından geleceğe dönük senaryolar oluşturulmuştur.
