Hayatı nasıl anlamlandırırsınız? Sizce hayatın anlamı nedir ve siz bu hayatın neresinde, hangi duygularla, nasıl bir arayış içindesiniz?
Bazen gittiğimiz yolları tarif etmek zordur. Çünkü bazen biz bile nereye gittiğimizi bilemeyiz. Kimi zaman “Alıp başımı gidesim var!” derken bile belli bir hedefimiz yoktur. O an gitmek isteriz sadece. Yürekten gelen manevî duygular da böyledir. O anda taşıp gelir. Daha biz nereden nasıl geldiğini anlamadan yerleşir yüreğimizin tam ortasına. Merkezi olur hayatımızın birdenbire.
İlk başta bir şaşkınlık ifadesi olur yüzümüzde, nereden, nasıl geldiğini, ne şekilde geldiğini anlayamadığımız tarifler karşısında. Sonra duruluruz biraz anlamaya başlar, sakinleşiriz. Peki sonra?
Eğer içimize işledi ise tadını çıkarmaya karar veririz bu tarifsiz duyguların. İçimize daha da sinsin diye yüreğimizden akan duyguların en saf haliyle kendimizi bile tanıyamayacak şeyler yapıveririz. Biz bile şaşırırız kendimize. Duygular öyledir ki insanı çepeçevre sarıverir ansızın. Sadakat, sevgi, saygı, güven, bağlılık gibi... Bunlar en önemli anahtar kavramlardır ilişkilerde. Öte yandan en güzel manevî duygulardır yaşatılabilirse.
Gün geçtikçe kaybolan değerlerimizi tekrar yaşatmak, bir de aşkı bulduysak yeniden yeşertivermek bu güzel duyguları… Sadece sevdiğinin gözlerine bakabilmek, onda kendini bulabilmek pek çok kişinin elde edemeyeceği erdemlerdir.
Ben aşka dair tüm hisleri, tüm maneviyatı, tüm renkleri yaşatmaya çalıştım bu “Tatlı Rüya”da. Siz hayata neresinden bakıyorsunuz veya hayatın neresinde duruyorsunuz bilemem, ama duyguların en saf halinde, aşkın en tatlı yerinde ve manevî değerlerimizin en can alıcı noktasında durmanızı diliyorum. Tüm güzellikler (dış değil, iç güzellikler) sizinle olsun.
