Tebligat kavramı, sözlük anlamı itibariyle bildirim, yazılı bildirim anlamına gelen tebliğ kelimesinin çoğulu olup; bir bilgi veya haberin ilgilisine bildirilmesi ve ulaştırılması anlamına gelir. Hukuki anlamda ise tebligat, belirli hukuki işlemlerin, hukuki sonuçlarından etkilenmeleri amaçlanan kimselere yetkili makam tarafından veya onun aracılığıyla kanuni şekilde bildirilmesi ve bu bildirimin aynı şekilde belgelenmesi işlemi olarak tanımlanabilir. Tebligat, iddia ve savunma hakkının önemli bir unsuru ve adil yargılanma hakkının da bir gereği olarak karşımıza çıkmaktadır.
Resmî bir işlem mahiyetindeki tebligat işlemi, özel yollarla gerçekleşen bildirimlerden farklıdır. Bir kimsenin ailesine, arkadaşına veya akrabasına mektup yazarak göndermesi ve bunun posta idaresi ya da kurye aracılığıyla ilgili kişiye ulaştırılması, içinde bir bildirimi barındırır; ancak bu bildirimin resmî bir niteliği yoktur. Dolayısıyla, böyle bir durumda tebligat mevzuatına başvurulmasına gerek yoktur. Buna karşın, Tebligat Kanunu’nda ve ilgili yönetmeliklerde belirtilen mercilerin yine bu kapsamda yapacakları bildirimin tebligat işlemi olarak kabulü mümkündür. Bu şekildeki tebligatı, diğer posta ve bildirme faaliyetlerinden ayıran en temel özellik, bildirimin resmî şekilde belgelendirilmiş olmasıdır.
Bu kitabın amacı, esasen adalet meslek yüksekokullarında zorunlu; hukuk fakültelerinde ise seçimlik ders olarak okutulan Tebligat Hukukunun ilgili mevzuat çerçevesinde öğrencilerimizin ana hatlarıyla ayrıntıya boğulmadan öğrenmelerini temin etmektir. Kitapta Tebligat Kanunu, Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmelik ve Elektronik Tebligat Yönetmeliği ile Tebligat İşletme Usul ve Esasları dikkate alınmıştır. Ayrıca 28/02/2018 tarih ve 7101 sayılı İcra ve İflâs Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun (kısaca 7101 sayılı Torba Kanun) ile (RG. 15 Mart 2018, S. 30361) elektronik tebligata ilişkin olarak getirilen değişiklikler de kitaba işlenmiştir.
