Bu küçük ve alçakgönüllü kitap, bildiğimiz kadarıyla henüz bütünüyle hiç arştırılmamış olan oldukça kapsamlı bir konuyu ele almaktadır: Turquerie'ler (Türkleri ya da doğu yaşamını konu alan sahne yapıtları). Haçlı seferlerinden bu yana Avrupalıların ilgisi her zaman Müslüman Doğu'ya yönelik olmuştur. Kendilerinkinden farklı ve bütün fantezilere kapı açan görenekler ve adetler Avrupalıların merakını uyandırmıştır. Osmanlı tarihi de, gösterim sanatlarında, özellikle tragedya alanında, mükemmel konular sağlıyordu: Savaşlar, şiddetli anlaşmazlıklar; tutkuları, kıskançlığı va ölümü konu alan dramlar; tutkuların doruk noktaya varan çatışması; aşkın siyasete karışması gibi.
Tüm bu dramatik olaylar Osmanlı Sultanlarının sayısız yapıtta yer almalarına yol açmıştır. Türklerin sahnede boy göstermeleri 17. yüzyılın ilk yarısından başlar; gezginlerin anlatıları, misyonerlerin mektupları, bilimsel araştırmalar gibi Türkiye tarihine ve Türkiye'deki olaylara ilişkin kitapların çoğalmasıyla aynı dönemde Avrupa yazınına ve sanatına girecek ve kendilerini göstereceklerdir. Oyun yazarlarının, bestecilerin ve kareografların en çok ilgisini çekmiş olan padişahlar 1. Bayezid (genellikle Timurlenk'le birlikte), 2. Mehmet Fatih ve özellikle bu kitabın konusunu oluşturan Kanuni Süleyman oldu.
Tiyatro oyunlarında, opera ve balelerde ilginin özellikle Osmanlı'ya yöneltilmesi şaşırtıcı olmamalı. Osmanlı fazlasıyla Avrupa politikasının içindeydi...
