Bu eserde Türk devlet ve topluluklarında kullanılmakta olan alfabeler, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği sonrası bağımsızlığını kazanan Türk devletlerinde Latin alfabesine geçişin süreç ve uygulamaları ile hâlihazırdaki durum, Türk devlet ve topluluklarında ortak Latin alfabesi kullanılma ihtimali, Latin alfabesine geçişte karşılaşılan problemler ve bunlara çözüm önerileri ile yazı alanındaki etkileşim konu edilmektedir.
Türk dünyasında alfabe birliği düşüncesinin genel olarak Türkçülük-Turancılık kavramlarıyla ilgili olarak ortaya çıktığı, bunun temelini Türk kavimlerinin tamamını “Türk millî kimliği” içinde görmek ve doğal olarak da bu “Türk milleti”nin tek bir yazı dili, tek bir bilim ve kültür hayatının olmasını arzu etmenin oluşturduğu, bu düşüncenin dışında tek başına “alfabe birliği”ni istemenin kültürel ve siyasi hiçbir anlamının olmadığı belirtilmektedir.
Eserde, Türk dünyasında geçmişten günümüze kadar devam etmekte olan alfabe sorunları ele alınmakta, Türk dünyasında ortak Türk Latin alfabesi nasıl oluşturulabilir türünden mesele ve problemlere değinilmekte, Türk ülkelerinde Latin alfabesine geçiş süreci konu edilmekte, bu süreçte hazırlanan birbirinden farklı alfabeler, bunlar üzerine tartışmalar, eğitim ve devlet kurumlarında Latin alfabesi uygulama ve sonuçları ile ideal bir alfabenin temel prensipleri işlenmektedir.
