Türk Kamu Personel Yönetim Sistemi, gerek kamu hizmetlerinin başarıyla yürütülmesi açısından, gerekse Türk kamu yönetimi alanı içindeki önemi açısından incelenmesi gereken bir yönetim sistemidir. Üstelik bu sistemin, ülkedeki toplam istihdamdaki oransal payı açısından da önemi büyüktür. Tüm bu önemine karşın, sistemin geçmişten bugüne mevzuattan kaynaklanan ve uygulamada karşılaşılan çeşitli sorunları bulunmaktadır. Çünkü 1965 öncesi farklı kamu kurumları için farklı mevzuata göre çalışan kamu personel sistemleri varken; 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile birleştirme ve tekleştirme yoluna gidilmiş; ancak daha sonra bu kanun çerçeve olmak üzere, yine bazı kamu hizmet alanları için farklı personel kanunları ve diğer mevzuat çıkarılmıştır.
Editörlüğümüzde kamu hizmet alanları açısından aktarmayı üstlendiğimiz bu kitapta, Türk Kamu Personel Yönetim Sistemi’nin çerçeve kanunu DMK’da sıralanan 12 kamu hizmet alanı (Genel İdare, Teknik, Sağlık, Eğitim, Avukatlık, Din, Emniyet, Jandarma, Sahil Güvenlik, Yardımcı, Mülki İdare ve Milli İstihbarat) ile özel kanunları ve yönetmelikleri olan diğer 6 kamu hizmet alanında (alfabetik sırayla Adalet, Akademik, Askeri, Belediyeler, TBMM ve Üst Kurullarda) çalışan kamu personelinin yönetim sistemi ele alınıp incelenmiştir.
Bu incelemenin hem akademik kaynaklardan yapılması için hem de bilimsel araştırma ve yazım tekniği açsısından, bölümlerin birinci yazarları ilgili alanda çalıştıkları bilinen akademisyenlerden seçilmiş; ancak uygulamadaki sorunlar ile mevzuatın temel kaynak olması açısından yukarıda adı geçen 18 kamu hizmet alanında çalışan uzmanlar, bürokratlar ve diğer kamu personelinin de, ikinci yazar olarak bölümlere katkı yapması sağlanmıştır. Kitabın bu formatına, hemen bütün bölümlerde uygunluk sağlanmış olmakla birlikte, Milli İstihbarat hizmet alanı bu formatın istisnasını oluşturmuştur.
