Türk Romanında Kıskançlık Sendromu (1896-1949)

Hayatın hakiki sahnesinde, insanoğlunun başkaları ile olan ilişkilerinde en belirleyici rollerden birini u¨stlenen ‘’kıskançlık’’ duygusu; zaman zaman ani ve beklenmeyen, şaşırtıcı anlarda, en dipteki karanlık durumlardan ortaya çıkmakta ve çarpıcı enstantanelerin göru¨nu¨mu¨ne ışık tutmaktadır.
Mitolojiden kutsal kitaplara, sosyolojiden edebiyata, mu¨zikten sinemaya kadar pek çok alanda ele alınan ve bu¨nyesinde birçok hissiyatı barındıran ‘’kıskançlık’’ duygusu; belki varoluş seru¨veni için gizemli bir iksir olabilmekte ama kontrolden çıktığı zaman ise; örseleyici, yıkıcı ve yok edici bir silu¨ete bu¨ru¨nu¨verebilmektedir.
Tu¨rk roman yazarları, bu eserlerinde; etkin ve belirleyici duygunun oluşturduğu sendromları, reel gözlem kabiliyetleri ve olayları ele alışlarındaki gu¨çlu¨ entrik kurgu tasarımları ile mevcut romanlarını daima çekici ve cazip kılarak; insanın evrensel hissiyatına objektiflerini yöneltmiş ve okuyucularının karşısına bir toplum bilimci edası ile çıkarak, onları bu du¨şu¨nce merkezine odaklamayı ve onunla yu¨zleşmeyi başarmışlardır.