Türk Şiirinde Hz. Peygamber

Son on asırlık Türk edebiyatının ana konularından biri Hz. Peygamber'dir. XI. yüzyılda ilk filizini veren bu konu, zamanla kökleşip dal-budak salmış; edebiyatımızın her sahasında giderek zenginleşip bir geleneğe dönüşmüştür. Na't, siyer, mevlid, şemail, hilye, Nebi, gazavat-ı Nebi, ahlaku'n-Nebi, vafatü'n -Nebi, Muhammediye, kırk hadis, yüz hadis, gibi sadece Hz. Peygamber'e tahsis edilen pek çok tür; bu türlerde kaleme alınmış binlerce eser, Türk edebiyatında başlı başına bir Peygamber Edebiyatının varlığını açıkça ortaya koyar.

Söz konusu Peygamber Edebiyatı, bir medeniyet krizinin yaşandığı Tanzimat sonrasında da varlığını sürdürmüş ve sürdürmektedir. Elinizdeki kitap, 1860 - 2011 dönemini kapsayan son yüz elli yıl içinde 500 şair tarafından kaleme alınmış Hz. Peygamber'e dair 1600 şiirin mehteva, yapı, dil ve üslupları bakımından incelenmesini içermektedir.

Kitabın amacı; Tanzimat sonrası Türk şiirinde Hz. Peygamber konusunun kronolojik bir bütünlük, ihtiva ettiği unsurları ayrıntılı biçimde ortaya koyabilecek bir derinlik ve genişlik, sahip olduğu estetik kıymetleri okuyucuya taşıyacak bir duyarlılık içinde ortaya koyabilmektir. Buradan hareketle de Türk milletinin Hz. Peygamber tasavvuru, inancı ve aşkının çözümlenmesi; Tanzimat öncesi dönemle mukayese edilerek farklılık veya değişikliklerin tespit ve tasviri hedeflenmiştir.