Bu çalışmada, Türkiye’deki spor tesislerinin engelliler için yeterlilik düzeyindeki standartlarını belirlemede var olan mevcut
durumu tespit etme, beklenti, memnuniyet düzeylerini belirleme ve model önerisi oluşturma amaçlanmıştır.
Araştırmaya; Elazığ, Bingöl, Ankara, Tokat, Kayseri, Antalya, Sakarya, Konya, İstanbul, Mersin, Samsun, Bitlis, Malatya,
Adana illerinde engelli spor dalları ile uğraşan 232 akademisyen, 195 antrenör, beden eğitimi bölümlerinde okuyan 595 öğrenci, özel
eğitim okullarındaki 458 beden eğitimi öğretmeni, 87 bedensel engelli, 89 işitme engelli ve 149 görme engelli sporcu gönüllü olarak
katılmıştır. Bunların toplam sayıları 1825’tir. Araştırmaya katılan katılımcılara ait bilgilerin tespiti için “Kişisel Bilgi Formu”
oluşturulmuştur. Araştırma ile ilgili veriler, literatür taraması Demiröz, V.M. tarafından 2009 yılında geçerlilik ve güvenirliliği
yapılan “Spor Tesisleri ve İşletmeciliği” anketi kullanılmıştır. Formlar, görme engelliler için Braille alfabesine dönüştürülerek ve yüz
yüze sorulan sorular yardımıyla, işitme engelliler için işaret dili uzmanları ile bedensel engelliler ve diğer katılımcılar için ise yüz
yüze sorulmak suretiyle doldurulmuştur. Elde edilen veriler, SSPS 22,0 istatistik paket programı ile değerlendirilmiş ve anlamlılık
düzeyi (P<0.05) olarak alınmıştır.
Araştırma sonucunda, spor tesislerinin engelli spor dalları için yeterlilik düzeyindeki standartlarının belirlenmesinde kullanıcılar
açısından değerlendirilmesinde engelli sporcular lehine toplam puanları açısından (görme engelli sporcu 34.06±1,21, işitme engelli
sporcu 42.02±1,50, bedensel engelli sporcu 40.04±1,43) istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık belirlenmiştir.
Sonuç olarak, spor tesislerinin engelli spor dalları için yeterlilik düzeyindeki standartların kullanıcılar açısından yeterli olmadığı
tespit edilmiştir.
