Gazeteci-yazar Ümit Bayazoğlu’nun kaleme aldığı 42 portreden oluşan Uzun, İnce Yolcular, iğneyle kuyu kazarcasına yapılan bir hatırlatma çalışmasının meyvesi. Bir dönemin popüler simalarını hızlı akan zamanın aşındırıcı etkisinden kurtararak hafızalara yeniden çağıran Bayazoğlu, Uzun, İnce Yolcular’da her biri birbirinden canlı hayatlar yaşamın çeşitli figürlerin saklı kalmış hikâyelerini sunuyor bizlere.
Siyah Prenses Camara Fatumata Sökmen, Çıplak ayaklı kontes Ayşe Nana, Prenses Fazıla, Sakallı Celal, İstanbul aşığı Çelik Gülersoy, Karıncaezmez Şevki, dünyayı denizlerden dolaşan adam Sadun Boro, alkış kralı Dario Moreno, Hippiler Kraliçesi Perihan, sapına kadar karikatürcü Zeki Beyner, Amigo Orhan, Çanakkaleli Baudelaire Orhan Talat Şalcıoğlu, Alaylı Ekspresyonist Aktedron Fikret, Hayal fabrikatörü Hasan Kazankaya…
Cumhuriyet tarihinden 42 portrelik bir sivil ansiklopedi…
Artık Şevki hem işsiz hem çocuksuz hem de eşsizdi. Bu dönem Galatasaray’ın ligdeki durumu da pek parlak değildi. 3-2 yenildikleri bir Fenerbahçe maçında “uğursuz geliyor” diye onu tribün korkuluklarından aşağı attılar. Sağ kolu kırıldı. Aylarca kolu alçıda gezdi. Artık araba kullanamıyordu. O sezon boyu Karıncaezmez’i stada sokmadılar. Ne gam! O da bunun üzerine her maç, stadın içini gören “beleş tepede” heykel gibi dikilerek kar, yağmur dinlemeden, sol kolu havada (sağ kol alçıda olduğu için) 90 dakika selam durdu.
(“Heykeli dikilecek amigo: Karıncaezmez Şevki” başlıklı portreden)
