Vuslat Dersen Erkendi Henüz

Ve güle, en büyük kötülüğü seven insan yaptı:
Tutup kopardı en alımlı vaktinde.
Ve “eşref-i mahlûkata” leke sürüldü.
O kadar da söyledi merhametli şairler kitaplarda:
Gülü sevin, diye; koparmayın, diye...
Gül camekana hapsoldu, kaybetti zarafetini,
Bülbül aşkını sırtlayıp terk etti şiirimizi,
Ardısıra bütün kuşlar ve letafet...

***
Ve sevdam, sevdam Anka kanadında bir tüy,
Anka, Kaf dağın yücesinde bir bilge kuş,
Bin yıldır beyhude bir arayıştayım.
Anka’nın konduğu hiç görülmemiştir; oysa
İnsanın bastığı yere.