Yu¨cel Balku, göz alıcı kurgu yeteneği ve hikâyelerinin köklerini sağlamlaştıran u¨slubuyla benzersiz bir yazar. Onun öyku¨lerinde parlayan deha, yaratıcılıkla birleşiyor ve bu esrarlı bileşimden etkileyici atmosferler doğuyor. Koyu, yoğun bir anlatı du¨nyasının içinde sahici karakterleri, hikâyeleri kurmayı başarıyor. Beslendiği her kaynak; bazen Doğu geleneği, bazen du¨nya edebiyatı, bazense yaşamın kendisi, ona yeni ve görkemli kapılar açıyor. O görkemli kapıdan içeri davet edilen okuru ise cazibesiyle parlayan birinci sınıf metinler bekliyor.
Yalnız İğdenin Kokusu, Balku’nun kendine mu¨nhasır u¨slup ve tarzını yansıtan öyku¨lerinden imgelem du¨nyasının özu¨nu¨ yansıtan şiirlerine; keskin gözlem yeteneği ile geçmişin ve geleceğin kavşaklarında dolaştıran denemelerinden du¨şu¨nsel evrenine ışık tutan samimi söyleşilerine kadar geniş bir yelpaze sunuyor. Yazarın daha önce yayımlanmamış yeni şiirleri ve yeni bir öyku¨su¨yle beraber; yayımlanan iki öyku¨ kitabının dışında kalan tu¨m metinlerini bir araya getiren ve böylece Balku’nun ku¨lliyatını tamamlayan bu eser, onun edebiyat mirasını, zihin haritasının eksik parçalarını tamamlıyor ve ilgilisine yeni bir keşif imkânı vadediyor.
“Okurken ve yazarken o anda yaptığım işin basit göru¨ntu¨su¨nu¨ aşan daha bu¨yu¨k bir ayine katıldığımı hissediyorum ben. İnsan oluşumuzu kutsama ayini. Bu ayinin içindeyken söz söylemenin insanoğlunun ayırıcı vasfı olduğuna ikna oluyorum.”
