“Savaş, yiğitlik hikâyelerinin yaşandığı bir meydan değildir. Hiçbir askerin, çarpışma sırasında zırhının içini nasıl pislediği anlatılmaz. Miğferin önündeki o küçük aralıklardan gördüğünüz kadardır, çevrenizde olup bitenler. Henüz ilk taarruzda nefes nefese kalırsınız. Demirin tiz çığlığını, atların acı içinde haykırışlarını işitirsiniz. Dost ve düşman birbirine karışır. Ayaklarınızla bastığınız yer artık çamurdur, ama yağmurdan değil. Toprak resmen canlanıp sizi bileklerinizden kavrayarak kendine çekmeye başlar. Çaresizlik içinde ne yapacağınızı bilmeden kalırsınız ölümü kabullendiğiniz o anda. Zaman, hikâyelerde anlatıldığı gibi o anda asla yavaşlamaz, aksine ne olup bittiğini bile anlamadan can verirsiniz. Kîres Ona’da o gün canımı kurtaran mucizevi bir güçtü, eminim. Ama Tanrı olmadığı kesin.”
Bozjhaklar, çocuk yaşta gördükleri uzun eğitimler ve zorlu sınavlar sonucu ölümcül yeteneklerle donatılmış acımasız insan avcılarıdır. Brigalı Lennart, dünyada geçirdiği uzun yıllar boyunca kimsenin cesaret edemediği yerlere girmiş, tarih öncesi canavarlarıyla savaşmış ve sonunda, insanlığa karşı umudunu yitirerek yalnız yaşamayı tercih etmiş bir bozjhak; görevinden alındığından beri para karşılığı kılıcını kullanarak geçinen bir kraliyet suçlusu; yaşama ve insana dair en ufak sevgi barındırmayan soğukkanlı bir suikastçı. İnsanlara ve kralların çıkarlarına karışmamayı ve daima tarafsız kalmayı tercih etse de, kabul ettiği son görevinde hiç beklemediği bir şey yaşanır; kan ve çamurun içinde, yazgısı dünyayı değiştirecek olan bir kız çocuğu onun hayatını kurtarır. Ve Lennart’ın duygusuz kalbi, uzun bir aradan sonra tekrar atmaya başlar.
