Yerin Dibinden Geliyorum

“Kendimizi neremizden çekersek kurtulacağımızı bilmediğimiz insanların, dayanılması zor bir ritimle bizleri sarsmalarına mu¨saade eder, eş-yaratıcısı olduğumuz bu sarsak iskeletle dengede kalmaya çalışır ve hayatımıza kıytırık telaşlardan ziller takarız. Bu ziller her sarsıntıda çalar ve böylece ne kadar zor durumda olduğumuzu başkaları da duysun diye can atarız.”

Dağ başında, akıl hastanesinin soğuk taşlarının u¨zerinde, evlerin sıcak salonlarında, bir bankanın koridorlarında ya da deniz kenarında… Nerede olurlarsa olsunlar bir yanları hep yerin dibinde olan insanlar… Kaçmış, saklanmış değiller. Sadece bazen telaşa kapılmış, kuytuya sığınmışlar.

Ayşe Özlem İnci, ilk kitabı Yerin Dibinden Geliyorum’da yer alan öyku¨lerinde, her sokak başında karşımıza çıkan, her soluk alışımızda hissettiğimiz hayatların, hayatlarımızın izini su¨ru¨yor. Bunu yaparken de gerçek ile ru¨yayı iç içe geçiriyor ve okurunun aklına soru işaretleri du¨şu¨ru¨yor: “Sahi, yaşadıklarımızın ne kadarı gerçek, ne kadarı ru¨ya? Gördu¨klerimizin ne kadarı bir başkası, ne kadarı biz?”

Yerin Dibinden Geliyorum’dan satır satır duyulan sesin yabancı olmadığını şaşkınlıkla fark edeceksiniz.