Eser sözleşmeleri, uygulamada küçük çaplı gündelik işlerden, tamamlanması yıllar süren projelere kadar son derece yaygın olarak ortaya çıkmakta, hukuk öğretisinde de bu sebeple geçmişten beri sıklıkla inceleme konusu yapılmaktadır. Özellikle iş sahibinin borçlarına göre çeşitlilik arz eden yüklenicinin borçlarını çeşitli açılardan inceleyen pek çok farklı çalışmaya rastlanmaktadır. Bununla birlikte, yüklenicinin şahsen ifa borcu ve şahsen ifa borcunun istisnası olarak ortaya çıkan alt yüklenicilik sözleşmesinin bütünsel bir çerçevede işlendiği çalışma sayısı pek azdır. Bu duruma yol gösterici olarak uygulamaya ışık tutabilecek nitelikteki yargı kararlarının azlığı da eklenince, bu konularda hatırı sayılır ölçüde bir boşluğun bulunduğunun idraki zor olmayacaktır. Bu çerçevede eserimizle, yüklenicinin şahsen ifa borcu ve alt yüklenicilik sözleşmesi konularında öğreti ve uygulamada mevcut olan boşluğun bir ölçüde doldurulabilmesi amaçlanmaktadır. Bu amaca yönelik olarak, çalışmamızın birinci bölümünde genel olarak eser sözleşmesi incelenmiş, ikinci ve üçüncü bölümler ise sırasıyla, eser sözleşmesinde yüklenicinin şahsen ifa borcu ve alt yüklenicilik sözleşmesi konularına ayrılmıştır. Yüklenicinin şahsen ifa borcu ve alt yüklenicilik sözleşmesinin, inşaat sözleşmesi biçimindeki eser sözleşmeleri açısından özel önem taşıdığı bir gerçek olmakla birlikte, her iki konu da yalnızca inşaat sözleşmeleri açısından değil, genel bir perspektifle ele alınmıştır. Ayrıca çalışmamızda, Türk hukukunun yanı sıra uluslararası inşaat sözleşmeleri uygulamasında önemli yer tutan FIDIC Kırmızı Kitap düzenlemelerine de yer verilmiştir.
